By 
Maand 9 is voorbij, Jax is vandaag 10 maanden. En het ‘voelt’ alsof we een nieuwe fase in gaan.
De 9e levens maand van Jax was er 1 om niet snel te vergeten, al weet ik uit ervaring dat je juist heel veel wel vergeet. Daarom.. schrijven!
Zon beetje de hele maand op de afgelopen 2 nachten na was Jax heel veel wakker s’nachts. Gebroken nachten, ze braken ons helemaal op. Als een zombie ging ik sommige dagen door. Levend op de irritatie’s en koffie. Lopend achter de feiten aan. Toen ik op mijn werk onzin begon uit te kramen dacht ik.. oeps even een stop op de vluchtjes zetten. Deze combi is serieus niet te doen.
Werk, geen slaap, geen opvang maar bovenal een jongetje wat gewoon vaak niet blij was en huilde. Op de momenten dat hij huilde, kreeg ik een stress/ depri gevoel over mijn rug mijn nek in. Een gevoel was serieus een half uur later weer weg was bij een lachje of een hoofdje wat duidelijk gewoon even de schouder van mama nodig had.
Maar oh wat is het toch een leuk POLLYTJE. We zijn de maand moe, maar ook knuffelend en genietend doorgekomen. Met veel vallen en opstaan. Want Jax kruipt steeds beter, zit stabiel en een weekje geleden zetten hij zijn eerste stap omhoog. Hij gaat nu uit zich zelf staan. Dus hup de box naar beneden gezet en yes.. gaan met die banaan.
Dit oefenen vindt hij zo prachtig. Het kost hem nog veel energie, maar hij gaat nu als een speer. Hij is alles aan het ontdekken. Een echte ingenieur.
En de tanden.. ja de tanden.. waarschijnlijk ook 1 van de oorzaken van het lastige slapen. Hij heeft er nu 4! De grote 2 tand man is nu een 4 tand man geworden.
Eergisteren zat ik met Jax bij de huisarts. Ik zag een raar bultje in zijn mond en ik ben de laatste tijd wat minder ‘voorzichtig’ geworden met het bellen van de huisarts. Al kon ze er weinig mee. Ze denkt aan een plekje van het zuigen op het speentje. Over 3 weekjes gaat ze nog even kijken of het niet erger is geworden. En het speentje geef ik alleen nog in zijn bedje.
Wat ook duidelijk een oorzaak is van het wat slechtere slapen is het niet alleen gelaten willen worden. Hij heeft ontdekt hoe hij mamamamamamaaaaaaaa kan zeggen en dat doet hij dan ook door het gehuil heen tot ik kom. Even optillen en knuffelen doe ik wel. Maar daarna toch echt weer terug in zijn eigen bedje in zijn eigen kamertje, want ik ben nog altijd van mening dat de aanhouder wint. En ik win wel vaak. Alleen vaak begint de strijd na een uur of 2 weer opnieuw. Overdag slaapt hij ook t liefst lekker in zijn eigen bedje. En dat gaat goed. Er zijn natuurlijk wel keren dat ie niet wilt slapen. Maar ja dat laat ik m toch gewoon echt even liggen. Hij slaapt nu nog 2 x per dag rond 10:30 tot 11:30-12:00 en dan rond 15:00 weer even. Al is het de laatste dagen weer anders. Hij zit nu weer even een uurtje later met alles ineens. Dat komt omdat ik eigenlijk altijd gewoon naar hem kijk en vooral ook naar wanneer hij wakker geworden is. Dat is soms met afspraken wel lastig. Ik weet gewoon niet echt goed van te voren wanneer zijn slaapjes zijn. En wanneer hij niet in zijn eigen kamertje slaapt is hij toch minder uitgerust (en dus minder vrolijk / jankerig)
En oh ja het opvang gedoe.. gewoon niet slim van mij om hem zo laat pas aan te melden. Maar ik ben dus een beste twijfelkont geweest of het wel of niet goed voor hem zal zijn.
Toen ik met Bart gingen kijken en wij er helemaal van overtuigd waren dat dit juist super leuk is voor hem (1 a 2 dagen in de week) kregen wij te horen dat de wachtlijst een half jaar was. Gelukkig omdat Jola ook daar heeft gezeten, kregen wij iets voorrang en nu mag hij er op als hij precies 1 is. Hij hoeft dan niet in de baby groep.
Wat zal dat fijn zijn, ik ga dan al mijn video’s in 1 dag editten van de week en heb de rest van de week weer tijd voor Jax en Jool. En natuurlijk al die andere 1000 huishoudelijke dingen enzo. Wanneer het goed gaat wil ik er een 2e dag aan vast plakken zodat ik eventueel ook weer andere zakelijke dingen kan aanpakken en vluchten op die dag kan doen. Want vliegen doe ik nu meestal alleen in het weekend wanneer Bart thuis is, of ik vraag mijn moeder om op te passen.
Eten en drinken gaat heel erg goed. Al heeft hij wel een weekje ongeveer wat minder gegeten en gedronken. Ik denk dat de tanden daar ook de boosdoener van waren. Hij drinkt wel liever melk dan pap. Dus de pap geef ik in de ochtend met zijn fruit mee. Avond eten gaan de potjes helaas makkelijker naar binnen dan mijn eigen gemaakte prakjes, maar ik blijf volhouden in het combineren. Lekker zelf dingen afbijten en happen vindt hij geweldig dus de hele dag door geef ik m van alles om lekker op te kauwen.
Beetje jammer alleen dat t na een paar hapjes de grond op gemikt wordt en Dexi het op eet maar ok..
Nu Jax 10 maanden is kan ik het met zekerheid zeggen, wat een bizar verschil zit er tussen elk kindje zeg. Zo heeft Jola altijd het klokje rond geslapen en bij Jax is het altijd op en aan geweest. Op de momenten dat hij 1 of 2 nachtjes heeft doorgeslapen.. lijkt hij weer in de volgende ‘sprong’ te zijn aangekomen (waar ik met Jola overigens ook nog nooit van had gehoord) En wordt hij weer om de 1,5 uur wakker.
Mede om deze rede heb ik gister voor t eerst in mijn leven een ‘ morning after pil’ genomen. I know super dom, en ik heb direct een afspraak gemaakt bij de huisarts voor een spiraaltje. Eerst was ik in de veronderstelling dan een 3e misschien wel leuk zal zijn. Zon heerlijk groot gezin lijkt mij zo iets prachtigs. Maar na deze periode denk ik daar toch iets anders over. Zo heb ik vorige week mijzelf weer even moeten afsluiten van alles en zitten huilen omdat ik t ff niet meer wist.. je kan dan alleen maar denken HOU OP!!!! Slapend met een kussen op mijn hoofd .. pogingen om het niet te horen. Er toch uit moeten omdat anders je andere kindje er wakker van wordt (en omdat je het gewoon niet over je hart kunt verkrijgen om hem te laten huilen)
Maar zoals ik in het begin al schreef.. je vergeet het. Dus Dies lees je eigen advies. 2 kindjes is gewoon genoeg!
What do you think?