
Nu ik op de 32 weken zit kan ik toch wel concluderen dat deze zwangerschap heel anders is dan mijn eerste. (8 jaar geleden)
Allereerst wil ik natuurlijk wel zeggen dat het mega leuk en speciaal is. Ik roep soms het gaat te snel! Maar dat vindt ik ook echt. Ik zou namelijk het liefste de hele dag gewoon gaan liggen kijken naar die buik. Helaas ben ik nog erg druk geweest tot nu. Maar nog even doorzetten en dan kan ik even genieten van de laatste weken 🙂
De raarste dingen die ik mij niet kan herinneren van de eerste maar nu wel echt heb:
- Ik ben minder aangekomen, nu op 32 weken rond de 11 kilo. Bij mijn eerste was dat al het dubbel.En daarom had ik nu ook meer verwacht. Ik heb nu een redelijk kleine buik. Dat is soms fijn maar soms ook helemaal niet. Mensen zien echt niet dat ik zwanger ben. Gaan niet even opzij en staan niet voor je op.
- Mijn bloedruk is laag, dat is beter dan te hoog. Maar geloof me, continu het gevoel hebben dat je bijna tegen de vlakte gaat is ook echt niet zo leuk. Zeker niet als mensen die niet zien dat je zwanger bent en je niet even voor laten.
- Al vanaf een week of 15 kreeg ik last van mijn bekken. Ik ben lening en het kan daar misschien iets eerder door komen. Ik ben bij de fysio geweest en kreeg wat oefeningen mee en ik ben toen gaan zwangerschapszwemmen. Dat helpt, maar soms krijg ik er ook juist weer extra last van. Maar vooral natuurlijk omdat altijd bezig ben en niet stil kan zitten.. Inmiddels is het erger geworden en krijg ik vooral op drukke dagen erg last van mijn schaambot aan 1 kant waardoor ik al mank loop.
Ik schommel bizar veel met mijn emotie’s en irritatie’s. Het ene moment sta ik een oud mannetje te helpen en wil ik een muisje in de dieren winkel kopen omdat ik hem zo intens zielig en schattig vindt. En het andere moment kan ik echt van binnen helemaal ontploffen als ik net iets te lang in de rij moet staan bij een kassa of mijn dochter ‘net’ iets te lang over het aankleden doet.
- Mijn vriend is van al deze emotie’s en wisseling ook wel eens even de dupe. Al had hij het soms ook zelf wat beter kunnen inschatten en plannen. Hier hebben wij alle 2 schuld aan. Ik ben overdreven in plannen en zie overal beren op de weg. En hij denkt dat er 48 uur in 24 zit en dus komt er bij hem nooit iets af. Ik heb soms echt het gevoel dat ik als een juf achter hem aan ga 🙁 Dat is niet zo leuk. Gelukkig is de verbouwing over een weekje ten einde en hoop ik weer gewoon zijn vriendin te kunnen zijn ipv een soort planner/juf. haha. Hij wordt voor het eerste vader van een baby en weet nog niet wat hem te wachten staat. Ik weet dat wel.. dus het baart mij dan zorgen wanneer hij nu al klaagt dat hij moe is .. haha
- Ik begin ineens foto’s in te lijsten en op te hangen, ik begin mij te interesseren in dingen die mij normaal niet zo boeien zoals ons interieur in huis. Leuke spreuken, foto’s in lijstjes en een album maken! Ja leuk!
- Ik ben veel meer onzeker dan normaal, vergelijk mijzelf op social media ook met andere zwangeren die alles al veel eerder klaar hebben staan. En de perfecte babykamer hebben (die natuurlijk veel groter is dan die van ons) Normaal doe ik dit niet en weet ik dondersgoed dat dit een vertekend of in ieder geval alleen de beste beelden zijn van hun leven. Ik doe het tenslotte zelf ook als werk. Maar toch.. komt daar dat stemmetje.. Waarom heeft zij wel alles al klaar met 30 weken en zit ik nog in de bende? Waarom heeft zij wel een leuke samenwerking met die winkel en wordt ik helemaal niet gevraagd? Ben ik niet wat ze zoeken? Ben ik niet perfect genoeg?
Wat waren of zijn jouw vreemdste zwangerschaps/ hormonen tekenen?
Nog meer volgen over mijn zwangerschap!? Check dan alle update vlogs op mijn kanaal in deze afspeellijst en abonneer hier gratis!

What do you think?